Wat bedoel je met inbellen? – Dingen die de jeugd van tegenwoordig niet meer snapt

Een jongetje van een jaar of tien was in de tram met zijn oma in gesprek. Oma vertelde hem dat ze vroeger moesten ‘inbellen’ om op internet te komen. Hij keek haar aan alsof ze hem net vertelde dat ze vroeger met een postduif post verstuurden. En eerlijk? Voor hun gevoel is dat ook zo!

Dus, hier is voor Gen Z en jonger: een nostalgische trip langs dingen die ooit de normaalste zaak van de wereld waren!

1. De draaischijftelefoon

Als je denkt dat iemand met z’n duim scrollen op TikTok snel is – probeer maar eens een telefoonnummer met veel negens te draaien op een draaischijftelefoon. En als je dan net op het einde een fout maakte? Alles opnieuw. Pure karaktervorming.

2. De pieper

Voor wie denkt dat een smartwatch beperkt is: vroeger hadden we een pieper. Die piepte. En dat was het. Je kreeg een nummer te zien en dan moest je…een (draaischijf) telefoon gaan zoeken om terug te bellen. Een soort omgekeerde voicemail voor mensen met een goed geheugen.

3. Videobanden terugspoelen

Netflix zegt: “Volgende aflevering over 3 seconden”. Vroeger zei de videoband:” Spoel mij handmatig terug of je krijgt een boze medewerker bij de videotheek aan je broek”. Be kind, rewind!

4. MSN Messenger

WhatsApp? Pfff. Wij hadden MSN. En je status veranderen naar ‘afwezig’terwijl je eigenlijk gewoon zat te kijken of je crush online kwam, was pure tactiek! En als écht indruk wilde maken, logde je uit en weer in – zodat je naam weer bovenaan verscheen. High-level flirting…

5. Encyclopedieën

Wikipedia? Nee joh, wij hadden boeken. Enorme, dikke pillen van stoffige boeken, die je ouders kochten in een hele reeks van een man aan de deur. En als je iets wilde opzoeken? Dan moest je echt bladeren. Google was toen gewoon je moeder.

Herken jij deze nog?

· De floppy disc (1,44 MB aan pure kracht)

· De telefooncel (en maar hopen dat je muntje niet vastzat)

· Cassettebandjes (en met een potlood terugspoelen)

· De opblaasbare stoel van de Bart Smit

· Hyves (met glitterplaatjes en krabbels)

· De Game Boy (zonder kleur – stel je dat eens voor!)

· De Tamagotchi (en z’n tragische overlijden na 1 dag vergeten ervoor te zorgen)

Conclusie

We klagen wel eens over schermtijd en AI, maar als je ooit hebt geprobeerd een cassettebandje opnieuw op te nemen, zonder dat het lint vastliep, weet je: Wij waren de echte survivors!